Ik had net, afgelopen maandagochtend, een mooi, lieflijk, verhaaltje over een verblijf hier in de zuidelijke Provence geschreven: een beetje over Carpe Diem, Le joie de Vivre en leven als God in Frankrijk..
Voordat ik het ’s avonds in m’n blog wilde zetten scrolde ik nog even door de verschillende nieuwssites die ik volg en daar popten ze een voor een op: de nieuwe regels van Frankrijk voor mensen uit het buitenland die hier op vakantie willen.
Dat er iets stond te gebeuren was voor iedereen duidelijk nu de Delta variant zo in grote getalen zijn aanwezigheid opeist. Maar deze toespraak van Macron kwam als een donderslag bij heldere hemel….
Buiten dat ik als weldenkend mens weet dat er soms (tegenwoordig heel vaak) moet worden ingegrepen om dingen in goede banen te leiden was er ook enig protest in mijn hoofd: vrijheid om je eigen keuzes te kunnen maken, vrijheid om te gaan en staan waar je wilt en alle randverschijnselen die dit weer voor iedereen met zich meebrengt.
Maar ook: daar gaat ons seizoen weer.. het zou zo fijn zijn om weer eens een “normaal” seizoen te draaien, normale inkomsten te hebben…
Alsof de weergoden er zich ook even mee wilden bemoeien: die nacht om 3 uur lag ik bijna naast m’n bed door een (onverwachte) blikseminslag hier in ons wijkje. Alle electra eruit dus op de tast naar beneden en kijken wat er aan de hand was, gelukkig alleen de hoofdschakelaar eruit. Snel alle stekkers van TV, telefoon, Wifi-versterker enzo. eruit getrokken en maar weer proberen in slaap te komen.
In de ochtend bleek dat we toch wel wat schade hadden opgelopen: router en telefoon doorgebrand dus eigenlijk helemaal “off-grid” want het bereik met een mobieltje hier op de campagne is nihil vooral als we, zoals die dag, ook nog eens op de Mistral worden getrakteerd.
Geen nieuws, geen appjes, geen telefoontjes, geen mail, geen Facebook, Twitter en Instagram (en geen annuleringen) was eigenlijk best even fijn. Gewoon even genieten van de rust, de natuur, beetje klussen, eten koken, met de hond wandelen, ’n boek lezen, plantjes verzorgen en gewoon wat aanrommelen. Go with the flow roep ik altijd, maar op deze manier was het toch net anders en zelfs het hele Corona gedoe deed me even niets meer…
Inmiddels werkt weer alles en moet ik als de donder en bliksem aan de slag want er kwam een onverwachte boeking binnen (thank you Internet) dus er staan overmorgen weer gasten op de stoep. Komt best wel goed met dat seizoen, de Carpe Diem, Le joie de vivre en leven als god in Frankrijk!
Comments